Upał i komary.

No więc mój kombinezon z siateczki wykonanej z jakiegoś sztucznego tworzywa zabezpiecza od komarów, które nie mogą się przez nią dostać do człowieka, ale......
Najpierw napiszę, jak mi się chodzi w sztucznościach.
Wiele lat temu pojechałam do Warszawy jako dosyć jeszcze młoda i zupełnie zdrowa kobieta. Ubrana byłam w bluzkę z niewielką domieszką sztucznego tworzywa. Do dziś pamiętam, że czułam się w niej bardzo źle Miałam ochotę zdjąć ją z siebie na środku ulicy Marszałkowskiej. Z trudem dojechałam w niej do domu. Od tej pory kupuję bluzki przede wszystkim z czystej bawełny. Toteż jak założyłam kombinezon i w dodatku wyszłam na rozgrzane podwórko, to poczułam się mało komfortowo. Ale zebrałam z pomocą męża resztki owoców borówki kamczackiej, które już się obsypywały z krzaków na ziemię. Bez tej siateczki komary by mnie zjadły żywcem. Do męża aż tak komary nie leciały, jak do mnie i zastanawiam się od czego to zależy, że jednego człowieka komary obsiadają, a drugiego nie.
Jutro postaram się wstać skoro świt i w kombinezonie pójdę pleć zielsko w ogródku. Pod kostium założę tylko kostium kąpielowy, żeby czuć chłód. A w domu czeka już zmiksowany z oliwą czosnek, bo podobno komary zapachu czosnku nie znoszą. Trudno. Jak trzeba, to się wysmaruję tym świństwem, przecież trzeba jakoś normalnie żyć. Komary nie mogą zamknąć mnie całkowicie w domu.