Moje uprawy na oknie.

Gdzieś w połowie marca wysiałam do dużych doniczek nasiona pomidorów. Nie jakieś tam nasiona, tylko same najlepsze i odporne gatunki. Tych gatunków było ponad dwadzieścia. Dopóki nie pokazały się młode roślinki, wszystko było w porządku. Co jakiś czas tylko ziemię w doniczkach  podlewałam i starałam się, żeby stały na słonecznym oknie w ciepłym pokoju.
Nasionka zaczęły kiełkować i w doniczkach zaczęło się pojawiać po kilka, albo po kilkanaście siewek. Początkowo były one malutkie i nie było z nimi kłopotu. Problem zaczął się, gdy siewki zaczęły wyrastać w cienkie, długie łodygi z kilkoma listeczkami na wierzchu. Trzeba  je było przepikować.  Po przepikowaniu do małych doniczek zrobiło się ponad 130 doniczek z siewkami. Oczywiście, mogłam tylko tyle małych roślinek zostawić ile było mi potrzebne do posadzenia w ogródku, ale było mi szkoda tych sadzonek, tym bardziej, że miałam na nie chętnych. No i zaczęło się wynoszenie takiej ilości doniczek w ciepłe dni na taras i wieczorem zabieranie ich do domu.

Dziś odetchnęłam. W domu zostały tylko te sadzonki, które w połowie maja  wysadzę w ogrodzie. W dodatku są one ustawione w pudełkach i dużych miskach, żeby nie trzeba było biegać z każdą doniczką, rano na taras, a wieczorem z tarasu do domu. Reszta sadzonek poszła do ludzi. A ja odpoczywam i jest mi dobrze. W domu ciepło, Słychać tylko szum komputera i od czasu do czasu łoskot przejeżdżającego za następną ulicą pociągu.

Idę spać, żeby mieć siły jutro.


Na koniec jeszcze wiersz Wojciecha Młynarskiego - Liczę na cud.
Wiersz ten wstawiam ponieważ wkrótce odbędą się u nas wybory, a pan Młynarski już w !915 roku wiedział, że do urny idą nie wszyscy Polacy.

Wojciech Młynarski

Liczę na cud

Nienormalni i normalni,
skołowany polski ludu,
Rodacy nieobliczalni,
żyjący w krainie cudów.

Nowa czeka nas atrakcja,
którą tak bym zdefiniował,
szykuje się demokracja
policyjno-wyznaniowa.

Na nowego Prezydenta,
co podkreślam w tym wierszyku,
będzie wpływać Trójca Święta
ustami swych urzędników.

I nareszcie, piękna sprawa
w skali makro, w skali mikro,
można będzie z mocy prawa
zapuszkować za in vitro.

A kto spyta - Co jest grane?
Nie pasuje do winietki,
się odwiedzi go nad ranem
i założy bransoletki.

Więc rozsądek zdrowy wyzwól,
byś nie musiał się przekonać,
jak z pomocą populizmu
robi z ciebie się balona.

By uniknąć tego losu
i by nie mieć gigant kaca,
wyjdź więc z domu i zagłosuj,
to jest niezbyt ciężka praca.

Frekwencję uaktualnij,
zmień jej procent i oblicze.
Jesteśmy nieobliczalni
i ogromnie na to liczę.

Warszawa, 15 maja 2015